Aníron

در امتــــــــــــــــــــداد خیابان وانیلا...

Aníron

در امتــــــــــــــــــــداد خیابان وانیلا...

طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات
  • ۱۰ تیر ۰۲، ۱۳:۱۵ - طراحی سایت اصفهان عجب
محبوب ترین مطالب
آخرین مطالب

تابو

پنجشنبه, ۴ بهمن ۱۳۹۷، ۰۱:۴۰ ب.ظ

مقوله‌ای به اسم حیا در فرهنگ کشور ما، باعث شده که از بعضی چیزها در محیط خانه و مدرسه و کلا جامعه، هیچ بحثی به میان نیاید؛ در حالی که گاهی بی‌اطلاعی از آن مسائل و خطرات ناشی از آن و تاثیرات روحی و جسمی که بر آن فرد می‌گذارد، از اینکه برچسب بی‌حیایی بخورد صد و بلکه هزار پله بدتر است. 

البته منظور من در اینجا صرفا مباحث جنسی نیست، اما یاد حرف دوستی افتادم که گفته بود کتاب دیگری جایگزین کتاب "تنظیم خانواده" در دانشگاه شده است، و کتاب جدید صرفا به موضوعاتی نظیر اینکه زن و شوهر باید خوش اخلاق باشند و وظایفشان را انجام دهند اکتفا کرده و خبری از آموزه‌های کتاب سابق نیست؛ کتابی که با اینکه کامل نیست، اما شاید بتوان آن را تنها منبعی دانست که به طور رسمی اطلاعات هرچند محدودی در رابطه با این موضوع در اختیار مردم _صرف نظر از تجرد و تاهلشان_ قرار می‌دهد. چون عموما دوره‌ها و کلاس‌هایی برای افراد متاهل برگزار می‌شود، اما هرگز به نوجوانان یا افراد مجرد که بیشتر در معرض آسیبهای جنسی هستند آموزشی داده نمی‌شود و باید در خلوت خودشان با مشکلاتشان دست و پنجه نرم کنند؛ علی الخصوص نوجوانان که آسیب پذیرتر و بیشتر مستعد افسردگی هستند و ممکن است به خاطر برداشت غلط از تغییرات طبیعی بدن و مشکل پنداری آنها، روز به روز گوشه‌گیرتر شوند.

معمولا در جواب اینکه چرا چنین برنامه‌هایی در کشور ما جدی گرفته نمی‌شود، می‌فرمایند که "نمی‌خواهیم رویمان به روی بچه‌ها باز شود یا آنهایی که نمی‌دانند کنجکاوی‌شان برانگیخته شود"

این تفکر متعلق به زمانی است که ارتباطات و دسترسی‌ها انقدر گسترده نبود ، و این جوابِ کاملا واقعی که تا به حال از چند نفر شنیده‌ام، حاکی از آن است که حتی مدعیان جمع هم نمی‌دانند "آموزش درست" چیست و چطور باید با یک نوجوان صحبت کرد؛ و نتیجه آن می‌شود که همان بچه‌ای که فکر می‌کنید "نمی داند و نمی‌خواهید کنجکاوی‌اش برانگیخته شود" از مدت‌ها قبل به چیزهایی نظیر پورنوگرافی پناه برده و در ذهنش اینگونه نقش بسته که واقعیت همین چیزهایی است که می‌بیند، و باید اینطور باشد؛ آدمها باید اینطور باشند و حتی در سنین بالاتر هم شرایط ظاهری آنچنانی  برای شریک زندگی‌اش درنظر می‌گیرد. 

اینکه زنان و دختران جامعه‌ی ما، شبیه پورن استارها همه جایشان عملی و پروتز است، اینکه لباس‌هایی که می‌پوشند آنقدر تنگ است که خودشان هم احساس ناراحتی دارند، اینکه آرایش روزانه‌شان مثل آرایش عروس است، اینکه همه کاری می‌کنند تا به چشم شریکشان بیایند احتمالا از یک جایی آب می‌خورد. یک جایی که حتی اگر انکارش کنیم، حتی اگر بر رویش سرپوش بگذاریم  و تظاهر کنیم وجود ندارد، بلاخره از یک جایی بیرون می‌زند. 

گرچه فقط بحث ظاهر نیست، تابو کردن برخی مسائل، باعث رواج دروغگویی و پنهانکاری می‌شود و ممکن است یک نوجوان به این دلیل که "اگر خانواده‌اش بفهمند پوست از سرش می‌کنند" مساله‌ی مهمی را از آنها مخفی کند و در خطر بیوفتد. این مورد گستره‌ی بسیار وسیعی دارد، از خطراتی که به واسطه‌ی دیگران او را تهدید می‌کند گرفته، تا مواجهه با یک مشکل جسمی که حرف زدن از آن بی‌حیایی محسوب می‌شود اما روز به روز بدتر می‌شود و به جایی می‌رسد که دیگر راه درمانی ندارد. حتی اگر اتفاقی هم برایش نیوفتد، آن روحیه‌ی دروغگویی و پنهان‌کاری تا بزرگسالی در اخلاقیاتش خواهد ماند.

 

نمی‌دانم آدمهایی که این وظیفه به عهده‌شان است چه برنامه‌ای دارند، یا اصلا دغدغه‌ای در این باره دارند یا نه، اما به نظرم اگر بتوانند جوابهای درستی برای برخی سوالات داشته باشند، شاید اوضاع کمی بهتر شود. با قایم کردن و سرپوش گذاشتن و پاک کردن صورت مساله، چیزی حل نمی‌شود؛ و مشکلات سال 1397 شمسی و 2019 میلادی را هم  نمی‌شود به روش مشکلات قرون وسطی حل کرد. حرفم نیست که ما هم دنبال روی کشورهای اروپایی و آمریکایی که از آن ور بام افتاده‌اند باشیم، اما امیدوارم اتفاقی بیوفتد و افراد جامعه طوری تربیت شوند که به جای نگرانی و دغدغه داشتن برای مسائل طبیعی، به رشد شخصیتی و اخلاقی توجه کنند و راه دروغگویی و دورویی را در پیش نگیرند.

 

این پست را هم بخوانید.

۹۷/۱۱/۰۴ موافقین ۱۴ مخالفین ۰
Faella

نظرات  (۲۱)

خیلی عجیب این مساله ، با اینکه منطق خیلی ساده و روونی داره که چرا باید نسبت به این مسائل آگاه باشیم ، و از اون طرف هم برای همه کاملا روشن هست که قشر جوان و نوجوان چه ما این مسائل رو مطرح کنیم چه نه نسبت بهش به شیوه خودش کنجکاوی می کنه ، بازم طوری برخورد می کنن که انگار همچین مسائلی وجود نداره کلا . 


پاسخ:
من داشتم فکر می‌کردم اگر مثلا همچین چیزی راجع‌به غذا خوردن یا تشنگی بود چی می‌شد؟ اینکه باید درباره‌شون حرف نمی‌زدیم یا در خفا انجام می‌شد.. :-؟
۰۴ بهمن ۹۷ ، ۱۴:۱۸ حورا رضایی
می‌دونی، من فکر می‌کنم خیلی از این تابوها نصفه‌نیمه شکسته شده. توی این شرایط اصل موضوع فدای حاشیه می‌شه؛ یعنی حتی اگه به یه سری چارچوب‌ها باور نداشته باشی، ولی بخوای با حفظ‌شون یه مشکلی رو حل کنی، باز هم به هنجارشکنی و بی‌پروایی متهم می‌شی و اصل حرف و خیرخواهی‌ات فدای جوّ موجود می‌شه‌.
پاسخ:
ببین آخه صرفا شکستن تابو ملاک نیست، اینکه چه‌جوری شکسته می‌شه هم مهمه، اینکه طرف خط قرمزهایی که نباید رو رد نکنه و از اونور بوم بیوفته. 
موافقم با کلیت حرفات
ولی در تکمیل و تصحیح مقدمه‌ت، این تابو و کلا تابوها مختص فرهنگ ما نیست. یه چیز جهانی و کلی هست و در همهٔ فرهنگ‌ها و زبان‌ها وجود داره. بعضیاشون خیلی جهانیه، مثل همین مسائل جنسی و بعضیاشون مختص یه قبیله یا فرهنگ خاصه. الان مثالش یادم نیست...
بذار برم نگاه کنم مثالشو بیارم...
اممممم. آهان. مثلاً واژهٔ خرس و حرف زدن راجع به خرس در زبان‌های هندواروپایی و بازمانده‌های این زبان. اینو همین دیروز پریروز تو نمونه شوالای کنکور دیدم. جوابش خرس بود.
بازم میگم که با کلیت حرفت موافقم و خلأ بزرگی تو نظام آموزشیمون هست، ولی مختص ایران نیست این تابوها
یه چیزی هم هست به اسم دوره‌های آموزشی دوران عقد که خب اون موقع آموزشه رو میدن به زوجین. چون کلاس‌ها و دوره‌ها یواشکیه، تا وارد اون مرحله از زندگی نشی نمی‌فهمی همچین چیزی وجود داره :)))
پاسخ:
یعنی نباید راجع‌به خرس حرف بزنن؟ مثل ما که به جن می‌گیم اسمشو نبر؟ :))

بهرحال این چیزیه که کشورای پیشرفته هم توش موندن، و خیلی جاها نتونستن یه چیز درست حسابی تولید کنن که بدون اینکه به انحراف کشیده بشه، آموزش روحی درستی هم در بطنش باشه.  من دیگه از خودمون خیلی انتظار بالایی ندارم :/ 
کاملاً درسته. ویژگی جامعۀ ما و تصمیم‌گیراش، خصوصاً بعد از انقلاب، اینه که اولین گزینه‌مون برای مواجهه با مشکلات جدید - یا حتی قدیمی - انکار و فرار رو به جلو بوده همیشه. از حجاب و مسائل جنسی بگیر تا مسائل معیشتی و اقتصادی و حتی سیاسی و حکومتی. همه‌مون بارها از تلویزیون دیدیم که درست وقتی جامعه وسط یه معضل بزرگ قرار داره، تلویزیون به‌جای صادق بودن با مردم، سعی داشته با تحمیق مردم قضیه رو طور دیگه و حتی وارونه جلوه بده. مثل وقتی که تلگرام قطع می‌شه و مردم توی تلویزیون خوشحالن که قطع شده. یا وقتی قدرت خرید مردم در عرض کمتر از یک سال به یک چهارم می‌رسه ولی تلویزیون بازار شلوغ و پررونقو نشون می‌ده. چون به قول تو از معمولی‌ترین مسائل سریع تابو درست می‌کنیم و این‌طور بهمون القا شده که هر کسی بخواد دربارۀ این مسائل صحبت کنه، بی‌اخلاق، قانون‌شکن، ضدجامعه، ضددین و ... هست. نمی‌دونم چه‌قدر دیگه باید از این طرز تفکر و برخورد با مسائل صدمه بخوریم تا بالاخره ازش دست برداریم و بردارن.
پاسخ:
تا جایی که به سن من قد می‌ده، تو این کشور همیشه پاک‌کردن صورت مساله و انکار و‌سرپوش گذاشتن رو مشکل، اولین راه برای مقابله با یه مشکل بوده. چون بهرحال خیلی ساده‌تر از اینه که مشکل رو بذارن وسط و‌ از یه سری نیروی متخصص بخوان حلش کنه.
۰۴ بهمن ۹۷ ، ۱۴:۳۵ پلڪــــ شیشـہ اے
سلام 
اگر آموزش های صحیح و در بستر مناسب صورت بگیرند خیلی هم خوبه. به شرطی که 2030 وار عمل نشه.
ما با این که اوایل دهه هفتاد هستیم، اما یادمه توی مدرسه و توی محیط خانواده آموزش هایی که لازم بود رو بهمون میدادن. به فراخور سن مون و به نحو مناسب. 
اگر این مسئله رو اول خود خانواده ها درستش کنند، بعدا توی محیط های اجتماعی هم حل میشه.
پاسخ:
والا من‌که با ۲۷ سال سن تابه‌حال با چنین آموزه‌هایی مواجه نشدم تو محیط خانواده یا مدرسه. دانشگاه هم که فقط همون ۲ واحد که الان همونم برداشتن :|
۰۴ بهمن ۹۷ ، ۱۵:۵۷ پلڪــــ شیشـہ اے
بله درست میگید، همه جا فراگیر نبوده. 
ما چندتا معلم داشتیم که مسائل مورد نیازمون رو برامون باز می کردن. خانواده هم همین طور. 
ولی یه چیزی که باعث تابو موندن بعضی چیزا میشه بی ظرفیتی و بی جنبه بودن یه عده است. میخواستم اتفاقا در موردش پست وبلاگی و اینستایی بنویسم در پاسخ حرکت های زشتی که دیدم. ولی خیلی مردد بودم.

پاسخ:
خداییش شما خارج زندگی نمی‌کنید؟ :|

+من حس می‌کنم یه سری از این بی‌ظرفیتیا دقیقا از همینجا نشات می‌گیره. چون یه چیزایی براشون زشت و عیب بوده همیشه، در مواجهه باهاش رفتارای عجیب غریب نشون می‌دن. 
یاد یک بندۀ خدایی افتادم که دهمین ماه از عروسیش یک بچه توی بغل داشت، از دانشگاه همون ترم دو مجبور به انصراف شده بود و یک سال بعد از عروسی‌، طلاق نتیجۀ راهی بود که رفته بود. و این تازه یک مثال خوب از این قضیه است. اون طرف داستان تقابل فرهنگ ایرانی و فرهنگ غربیه. ما یه جایی بین سال 2000 و 1400 چندین ساله که گیر کردیم. دوست داریم مثل غربی‌ها باشیم، ولی هنوز طرز تفکرمون و فرهنگ حاکم بر جامعه‌مون بر اساس یک فرهنگ دینی و سنتیه. دچار یک بی‌هویتی شدیم و داریم وسطش دست و پا می‌زنیم. نتیجه‌اش هم اینه که هر روز بیشتر فرو می‌ریم. نتیجه‌ش میشه همینایی که گفتی.
پاسخ:
دقیقاً...
تکبیر آقا -_-

+به به به به به به به :دی
@ پلک شیشه‌ای

والا منم با اینکه اوایل هفتاد به دنیا اومدم تا حالا نه تو مدرسه نه خانواده نه هیچ جای دیگه با چنین آموزه‌هایی مواجه نشدم مستقیماً :| 
حتی اون دو واحد دانشگاهمون هم که البته برای ما صفر واحد اجباری بود، همه‌ش اسم قرص جلوگیری از افزایش جمعیت! بود. انگار کن امتحان داروسازی یا داروشناسی داده باشم :|
اگه اینترنت نبود جاهل می‌موندم به‌واقع :|
طفلک مامان‌بزرگامون و اجدادمون... موندم چجوری پی می‌بردن به این مسائل؟!
پاسخ:
ببین به نظرم همون قرصها هم دونستنشون خیلی مفید بود. همونارو هم هیچکس نمیاد به آدم بگه درست حسابی، اگر طرف اهل مطالعه و اینترنت و اینا نباشه و از دکتر هم روش نشه بپرسه شاید بره یه بندی آب بده. شاید بگید مثلا کدوم دانشجویی دیگه اهل اینترنت نیست و انقدر کمرو ه، ولی باور کنید هستن این آدما.

+من وااقعا دوست ندارم بدونم مادربزرگام چجوری مواجه شدن... همش 13، 14 سالشون بود که ازدواج کردن و احتمالا کابوس بوده... 
البته فقط برای مامان‌بزرگا کابوس نبوده و بابابزرگا هم تقریبا تو شرایط مشابهی بودن از نظر جهالت و احتمالا کابوس :|

در مورد بیگانه بودن بعضیا با اینترنت همین بس که دوستی داشتم که وقتی اومد دانشگاه ایمیل درست کردنو یاد گرفت و برای اولین بار وارد اینترنت شد
و دوستان دیگری که چون از اینترنت استفاده نمی‌کردن یوزر پسشونو می‌دادن به من که من استفاده کنم تو دانشگاه و خوابگاه و خودشون اینترنت رو معادل با تلگرام می‌دونستن و بس. یه بارم یکیشون پرسید هند کجای ایرانه. یکیشونم فکر می‌کرد با کانادا همسایه‌ایم :| هم‌دانشگاهیم نبودن این دو تا آخری :|
پاسخ:
اخه فکرشو بکن وقت عروسک‌بازیت باشه، بعد یهو با چیزایی روبرو شی که یه آدم بالغ نمی‌تونه درست حسابی هضمشون کنه... 

+من حرفی ندارم :|
۰۴ بهمن ۹۷ ، ۱۹:۵۰ پلڪــــ شیشـہ اے
من توی مدارس مذهبی درس خوندم. 
یه بخشی از آموزش هایی که گفتم مربوط به مسائل بلوغ و این ها بود!! که خیلی به موقع و کامل بود. و یه سری چیزای دیگه مرتبط بهش
و الا ما آموزش مسائل جنسی توی مدرسه که نداشتیم.
ولی 
ولی
من چون رشته ام تجربی بود، خیلییییییی از اطلاعات و آگاهی های لازم رو توی درس زیست شناسی مون داشتیم.
من خانواده مذهبی دارم، ولی مادرم دونستن چیزایی که برام لازم بود رو هیچ موقع تابو نمیدونستن و معتقد بودن اگر ایشون بهم جواب ندن میرم از یه منبع دیگه به جواب میرسم. جایی هم که نیاز بود بهم کتاب میدادن تا بخونم. 
مادر من تحصیلات آکادمیک ندارن اما فوق العاده ایمان و اعتقاد شون بالاست. بر همین اساس هم حیای بی جا در این موارد بین مون نبوده و نیست.

الان هم کلاس آموزشی مجازی هست که مطمئن باشه. و مدرسش هم خانم بسیار محترم و متشخصی هستند. که هر کسی بخواد می تونه توی هر کدوم از دوره ها شرکت کنه.
پاسخ:
ولی جدی، در چه محیط بادرکی بزرگ شدین. مرحبا بهشون واقعاً.
مدرسهٔ منم مذهبی بود، اما هنرشون این بود که مجبورمون کنن چادر سرکنیم و نماز جماعت بخونیم و کارهایی از این دست 😐 اها اینم بهمون یاد دادن که اگر شوهرمون گفت ماست سیاهه، باید بگیم بله ماست سیاهه و هرگز نباید با مخالفت کردن باهاش غرورشو خدشه دار کنیم 🙄
۰۴ بهمن ۹۷ ، ۱۹:۵۵ پلڪــــ شیشـہ اے
اون بی جنبگی که ازش حرف زدم، شامل اون حدس شما از اون آدما نمیشه.
پاسخ:
این مدلی که من گفتم، به نظرم ناشی از همین قضیه‌س ولی 🤔
من از دید یه معلم به قضیه نگاه میکنم و دلم پر از درد میشه. همین هفت هی پیش بود که تو کلاس داشتم از بلوغ براشون حرف میزدم، چیزهایی که میشنیدن باعث میشد چشم شون برق بزنه واقعا حتی خیلی از مادرها هم براشون از بلوغ حرف نزده بود چه برسه به مسائل جنسی. پسرها از آزار و اذیت های جنسی که متوجه شون هست کاملا بی خبر بودن. در حال یکه این روزها متاسفانه شیوع پیدا کرده و حتی پسرهای نوجوان 17-18 ساله هم در معرض آسیبش هستن.
بعد از اون طرف یه عده بی سواد با سند  2030 که خیلی از این آموزش ها هم در خلالش گنجانده شده بود مخالفت کردن. چون به قول تو اصلا درکی از آموزش ندارن و فکر میکنن این ترویج بی بند و باریه. در حال یکه اگر یکم چشم بگردونیم میبینیم دخترهای 13-14 ساله ی ما وارد روابطی شدن که فاجعه باره. این افراد اگر آموزش می دیدن این همه آسیب دیده تو جامعه نداشتیم.
پاسخ:
دقیقا من می‌خواستم همینارو بگم! مرسی! علم نداشتن و آموزش ندیدن، گاهی باعث صدمه‌های جبران ناپذیری به روح و جسم می‌شه... 
یه چیز دیگه هم الان یادم افتاد گفتم بیام بگم.
راجع به احکام دینی که به این مسائل مربوط میشه.
اگه یادت باشه و اگه کتابای دین و زندگی تغییر نکرده باشن، تو کتاب اول دبیرستان، تو قسمت فکر کنید یکی از درسا یه سوالی مطرح شده بود که بعد از کدوم غسل بدون وضو میشه نماز خوند. یادمه معلممون حتی اسمشم به زبون نیاورد. اسم اون غسلو نگفت. همه‌مون انتظار داشتیم در موردش صحبت کنه ولی رسماً از اون سؤاله رد شد و گفت می‌دونین دیگه. از منتشران نوشتین لابد. یکی از بچه‌ها گفت چیو؟ چند نفر جوابشو یواشکی گفتن بهش و تموم شد.

بعد فکر کن یه بار تو خوابگاه دیدم یکی از بچه‌ها از حموم اومد و بدون وضو شروع کرد به نماز خوندن. گفتم وضو گرفته بودی؟ گفت نه دیگه حموم بودم. گفتم نمیشه که. گفت مامانم هم همین‌جوری نماز می‌خونه. و مامان‌بزرگم. اگه برن حموم وضو نمی‌گیرن. براش توضیح دادم که شرطش اینه که یه غسلی کرده باشی. اونم نه هر غسلی. یه غسل خاص :|

ینی می‌خوام بگم حتی احکام این چیزا رو هم درست و درمون بهمون نمیگن. نه به ما بلکه مامان و مامان‌بزرگ اون بنده خدا هم نمی‌دونست. من خودم یه سری احکامو تازه تازه دارم کشف می‌کنم و واقعا نمی‌فهمم یه بی‌سواد از کجا باید بدونه این چیزا رو :|
پاسخ:
منم یادمه اون قضیه رو، برای ما هم درست توضیح ندادن و خب منم آدمی نبودم که اینچیزا رو بپرسم و هرچی می‌شد فکر می‌کردم سرطان! دارم و یه مشکلی دارم و می‌نشستم گریه می‌کردم 🙄 و واقعا بیشتر نوجوونا هنوز هم نمی‌دونن یه سری از تغییرات بدنشون طبیعیه و بابتش احساس کمبود و سرخوردگی دارن...
دل خجسته ای داری فاعلا جان:) اونایی که تو کار اموزش این مملکت ان جیب مارو نزنن، اموزش همچین مساعلی پیش کش!
پاسخ:
فقط امیدوارم یه سری آدم دلسوز پیدا شن که واقعا سلامت جامعه براشون مهم باشه...
به نظر من ، اگه دنیایی رو در نظر بگیریم که توش این چیزا تابو نیست و راحت ، ( عین آب خوردن یا غذا خوردن ) ، در موردش صحبت می کنن ، برای اونا ، تابو دونستن این مسائل برای ما درست مثل همینه که فرض کنیم آب خوردن هم تابو بود ، هرچند توی مثلا ماه رمضون ، صحبت از آب و غذا خوردن هم میتونه تابو باشه . 

البته نظر من این نیست که صرفا این تابو ها برداشته بشه به شکلی که بگیم خب بیا برداشتیمش ، من فکر می کنم بهتر اینکه که اهمیت تابو ها با رشد فکری و آگاهی جامعه کم کم از بین بره . یعنی تو یه جامعه ای که آگاهی نیست و افکار رشد نکرده ، هرچند همچین تابو هایی نباشه ، بازم به تعالی و رشد در اون زمینه هیچ کمکی نمیشه . مثلا کشور های آفریفایی که همچین تابو هایی ندارن اما در عین حال عدم آگاهی و اطلاعات کمشون باعث میشه افول سریعتر و جامعه بیمار تری رو داشته باشن . در عین حال اصلا تابو ساختن از این مسائل اونجا توصیه هم میشه به عنوان یک درمان فوری و موقت . منتها فرق ما با این قضیه اینه که ما رو به عقب میریم . اگر تابو برای کنترل گری بوده زمانی و مسوولیت عدم آگاهی رو برای جلوگیری از بعضی مسائل به دوش می کشیده ، و درمان موقت ما بوده ، ما داریم این درمان موقت رو که در نهابت اگه بهش رسیدگی نشه و به درمان نهایی تبدیل نشه مارو می کشه ( مثل وقتی که یجایی خون میاد ، اول با یه پارچه دم دستی کثیف می بندیمش که از خونریزی بیشتر جلوگیری کنیم ) به درمان دائمی که اصلا براش ساخته نشده تبدیلش می کنیم و در حالی که جامعه کاملا آماده پذیرش قدم های بعدی ( مثل ضد عفونی و پانسمان ) هست ، این مساله ( نگه داشتن همون پارچه کثیف ) جامعه رو بیشتر مریض می کنه تا درمان . البته اینا صرفا ایده پردازی من در این زمینه است ولی خب فکر می کنم مربوط باشه . 
پاسخ:
بحث در اینجا، برنامه ریزی برای آموزش درسته و خط قرمزایی که بر اون اساس تعیین می‌شن، نه بر اساس چیز بی معنی‌ای مثل حیا. بچه جان اگر فلان کارو کنی فلان عواقب جسمی و روحی رو داره، نه اینکه اگر دست نامحرم بهت بخوره تو جهنم آتیشت می‌زنن و فلان. یا چشم نامحرم یه اشعه‌ای داره که نمی‌دونم چی چی.
بچه‌ها احمق نیستن. باید باهاشون درست و منطقی صحبت کرد تا از یه سری مسائل در امان بمونن.
موافقم کاملا
اینجا هم یه چیزی درباره اش نوشته بودم

http://aldin.blog.ir/post/306
پاسخ:
با اجازه‌تون پایین پست لینکش می‌کنم
خب منم همینو گفتم ، ما به این سطح از رشد و آگاهی رسیدیم که بتونیم دیگه اون حیا و آتیش جهنم و تابو رو کنار بذاریم . ولی پدر مادر های ما ، شاید اکثرشون در زمانی که ما به این آموزش ها نیاز داشتیم . خودشون هم حتی چیزی بارشون نبوده و اصن راهی جز اینکه خدا گفته بده . یا میری جهنم از این حرف ها نزن جلو پاشون نبوده . 

من میگم اگر تابویی وجود داره و قراره در مورد برداشتنش حرف بزنیم . باید به این طرف مساله توجه کنیم که صرف برداشته شدن هم بهترین عمل نمیتونه باشه در مقابل تمام تابو ها ، تا زمانی که کلیت جامعه آماده پذیرش کنار زدن اون تابو بشه . نه صرفا حالا تابو های جنسی . هر چیزی . اینو می گم که یکم موضوع بست و گسترش پیدا کنه و زوایای تازه پیدا کنه . 
پاسخ:
چندروز پیش همکارم می‌گفت توی شهر ما، هنوز هم سینما رفتن یه دختر زشت و شرم‌آوره و اگه خانواده‌ش بفهمن کتکش می‌زنن -_- 
۰۷ بهمن ۹۷ ، ۲۰:۰۴ پلڪــــ شیشـہ اے
صحبت از حیا بی معنی نیست. 
حیا هم بی معنی نیست
مسئله این هست که هر چیزی رو به شکل درستش یاد ندادن یا یاد نگرفتیم
از افرادی که سواد ندارن میگذرم
ولی الان جهل من نوعی نسبت به هر مسئله ای تقصیر کیه? اگر قبول دارم که عاقل و بالغ و تحصیل کرده ام، حالا که دیگه گذشته از زمان آموزش خودم، حداقل از راه و روش اصولیش برم خودم دستورات دین رو یاد بگیرم که درونش همه چیز برای زندگی زیباتر نوشته شده.
مسئله اینه که بلد نیستیم دینی زندگی کنیم.
یه پوسته ای از دین رو دیدیم و شنیدیم، خود نوعی من هم دنبالش نرفتم ببینم، بشنوم و بخونم از منبع صحیحش.
فرهنگ سازی صحیح از خودمون شروع میشه. از الان واسه خودمون و نسل بعدمون که قراره کنار من مادر یا پدر بزرگ بشه تلاش کنیم.


الان دیگه هر کسی بی اطلاعه از کم کاری خودمونه. مراکز بهداشت، کتاب، مجله، سایت و هزارتا وسیله آموزشی دیگه هست که محدود نمیشه به قشر خاصی و در دسترس عموم هستن. یه بخشیش هم که رایگان هستش.

پاسخ:
حیا بحث گسترده‌ای داره. یه جاهایی واقعا بی معنیه مثلا بین مادر و دختر. چرا باید به مادر روش نشه راحت با دخترش راجع به مسائلی که برای جنس زن عادیه حرف بزنه؟
یا وقتی که یه خانم وقتی می‌خواد با یه نفر حرف بزنه سرشو می‌ندازه پایین و با صدایی که خودشم نمی‌شنوه حرف می‌زنه یا صداشو کلفت می‌کنه چون معتقده بلند حرف زدن بی‌حیاییه. سینما رفتن بی‌حیاییه، خندیدن بی‌حیاییه و کلا حیا مفهوم مسخره‌ای پیدا کرده.

+درسته خیلی منابع براش هست، بحث در اینجا اینه که چرا نباید یه سری آموزۀ رسمی در سطح کشوری وجود داشته باشه
۰۷ بهمن ۹۷ ، ۲۰:۲۹ پلڪــــ شیشـہ اے
اونهایی که من ازشون صحبت کردم در مورد بی جنبگی شون،اتفاقا فوق العاده ادعای روشنفکری و سواد و فلان شون میشه و به اصطلاح خود شاخ پندار هستند.
با بی ادبی تمام ویدئویی که مربوط به یک جلسه کاملا زنانه بود و آموزش های همسرداری داده میشد رو به استهزاء و تمسخر گرفته بودن. 
وقتی تا این حد بعضی ها بی ملاحظه و بی جنبه هستند، واقعا باید هم حتی جای آموزش های صحیح و نه 2030 گونه خالی باشه. 


این که الان خیلی ها آسیب دیدن بواسطه روابط غلط شون(خارج از حیطه ازدواج)، ربطی به حیا داره. اتفاقا ربط به حیایی داره که به جا بوده و جاش خالی بوده و از بین رفته. دختر طفل معصوم باید دید چه بلایی سر باورهاش اومده که به این جا کشیده شده. نیاز به آموزش های جنسی صحیح نداشته، نیاز به محبت و مهربونی و آشنایی با دستورات صحیح و درست دینی داشته. که روح و جسم زیبا و پاکش رو در اختیار کسی قرار نده که تعهدی نسبت بهش نداره. 
والا کسی که بهش تجاوز میشه که آموزش دیدن یا ندیدن مسائل بهداشتی و غیره واسش فرقی نمی کنه.
این که ماها هنوز از احکام مون خبر نداریم به مطالعه نداشتن خودمون بر می گرده یه بخشیش. کتاب احکام و مبلغ همه جا هست. (منکر این نیستم که کم کاری شده و نحوه گفتن ها و ارتباط برقرار کردن ها خیلی درست و جالب نبوده)

پ.ن:  البته آموزش هایی که دارن میدن به زوج ها به جز کلاس های آزمایش ازدواج و... تازه دارن ظاهرا بیشتر میشن. و امیدوارم بی جنبگی ها کنار گذاشته بشن تا آموزش های مورد نیاز مجرد و متاهل و هر قشری مربوط به خودش، بیشتر و مناسب تر بشه. 

منظورم از همه این حرفا این نبود که آموزش و فلان و بهمان همه چی گل و بلبله، فقط خولستم بگم چیزایی که سر جاشون نیستن یه چیای دیگه ان
پاسخ:
کلا مردم باید از یه وری بیوفتن. یا اینوری یا اونوری.

+ اینکه بگیم بی‌اطلاع بودن من تقصیر خودمه و می‌تونستم برم اطلاعات کسب کنم حرف اشتباهی نیست، اما همچنان وظیفۀ آموزش رو از سازمانها و نهادهایی که حل این قضیه به عهده‌شونه ساقط نمی‌کنه. 
وبلاگتون عالیه

به نظرم بیشتر مشکلات این چنینی از اونجایی سر منشا می گیرن که ما اکثرا از حرف زدن راجبشون طفره می ریم و کلا صورت مسئله رو پاک می کنیم جای گفتگو و توضیح دادن. به نظرم پدر و مادرهایی که خودشون اطلاعاتشون کم هست و یا بلد نیستن چجوری با فرزندشون در این مورد بسیار مهم که تو شخصیت سازی اون بچه هم تاثیر گذار هست صحبت کنند باید حتما از یک روان پزشک که حوزه فعالیتش کودک و نوجوان هست کمک بگیرند و در زمان درست راهنمای درستی واسه بچشون باشند. گرچه الان بیشتر پدر و مادرها به فکر تیپ و ظاهر بچشون هستند و فوقش با فرستادن به چهار تا کلاس فوق العاده و خرید موبایل و تبلت تربیت خودشون و کامل شده می دونند. 

پاسخ:
درسته، کلا خودشونم درگیر همون چیزان، فقط میخوان بچه ساکت باشه و مزاحمشون نباشه 

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">