Note to self #22

نمی‌دانم این جمله را کجا و از چه کسی شنیدم، که «دنبال کردن وقایعی که آدم کنترلی بر روی آنها ندارد، اعتیادآور است».

این اعتیاد، می‌تواند در قالب دیدن سریال باشد، خواندن رمان، دنبال کردن وقایع زندگی اشخاص آشنا یا غریبه (از طریق یک آشنای مشترک، یا کانال/پیج شخصی)، یا حتی احوالات مریضی مانند نگاه کردن به پنجرۀ همسایه یا گوش دادن به مکالمات تلفنی دیگران. 

آدمیزاد علاقۀ زیادی به «در جریان بودن» دارد، حالا اینکه آن جریان به او ربطی داشته باشد یا اصلا دانستنش برایش مفید باشد، اهمیت خاصی ندارد. 

در واقع همین نیاز است که رسانه‌ها را به وجود آورده و به مرور زمان و با پیشرفت علوم آدم شناسی، به آنها شکلهای مختلفی داده تا به بهترین شکل بتوانند به این نیاز پاسخ بدهند. با پیشرفت علم و تکنولوژی، حالا ما می‌توانیم در مهمانی‌ها، دورهمی‌ها، محل کار و غیره بنشینیم و با ارائۀ مدارک موثق، از ازدواج، طلاق، خیانت و بچه‌دار شدن آدمهایی صحبت کنیم که در نیمکرۀ دیگری زندگی ‌می‌کنند و از این «در جریان بودن» کیف کنیم. 

Note to self #21

پدر و مادرمان، تا یک دوره‌ای پدر و مادر ما هستند، و از یک سنی به بعد، ما پدر و مادرِ پدر و مادرمان می‌شویم. 

باید مدام حواسمان باشد که زیاد قند و چربی نخورند، روزه نگیرند، با آن پادرد و کمردردشان کار سنگین نکنند، به جان خانه نیوفتند، و از ساعت قرصهایشان نگذرد. بهانه که می‌گیرند، آرامشان کنیم و لجبازی‌هایشان را نادیده بگیریم. ما با هر «آخ»ای که می‌گویند، هر دندان یا تار مویی که از دست می‌دهند، مجازات می‌شویم؛ بابت جوانی که از آنها مکیدیم و حتی حواسمان نبود. آنقدر در دنیای خودمان غرق بودیم که ندیدیم و نفهمیدیم و قدر ندانستیم. 

یادمان باشد که آنها برای ما چه کردند. حالا نوبت ماست که خودمان را محک بزنیم... 

Note to self #20

از هیچ‌کس و هیچ‌چیز متنفر نباش، چون دست روزگار آن آدم را صاااف می‌آورد و می‌گذارد وسط زندگیت، یا یکهو خودت را می‌بینی که مسیر هر روزت شده خط زرد مترو، که از همان اوایل دانشجویی که مجبور بودی برای خرید وسایل طراحی از میدان انقلاب از آن استفاده کنی، حس انزجاری نسبت به ایستگاه دروازه دولت و آن خط داشتی. 

بدتر از آن وقتی است که نیمی از زندگی‌ات از کسی متنفر بودی و یک آن به خودت می‌آیی و می‌بینی داری شبیهش می‌شوی...

 

#نه_به_تنفر

Note to self #19

یک لطف کوچک و بسیااار مهمی که می‌توانی در حق خودت بکنی، این است که غذایی که می‌خوری را خوب بجوی.

این کار علاوه بر اینکه باعث سهولت مراحل گوارش می‌شود، به آدم حس مهمتر بودن می‌دهد. حس اینکه برای خودت آنقدر ارزش قائل هستی که چند دقیقه بیشتر برای سلامت بدنت وقت بگذاری و به جای صرفا سیر شدن، از تمام مراحل غذا خوردن لذت ببری. 

Note to self #18

وقتی متنی را که ترجمه کرده بودم روی سایت می‌خواندم، حرص می‌خوردم و ناخن می‌جویدم بابت فراموش کردن نیم‌فاصله‌ها؛ و هرچه جلوتر می‌رفتم بیشتر حرص می‌خوردم و یک جایی فکر کردم: کاملا یادم است که در این‌جا و آن‌جا، این چیزها را رعایت کرده بودم. 

دیروز در حین تماس تلفنی با مسئول سایت، این قضیه را مطرح کردم و عذر خواستم، مسئول سایت با تعجب خجالت‌ناکی توضیح داد برای پست‌هایی که زیر 1000 کلمه‌اند، نیم‌فاصله‌ها و 0 فاصله‌ها را، فاصله می‌زند تا به1000 کلمه برسد.

به این فکر کردم که شاید زندگی هم همین است. گاهی ما هی زور می‌زنیم چیزی را درست کنیم که یک نفر دیگر خراب کرده و نمی‌فهمیم منشا آن کجاست. وقتی آن‌قدر خودخوری کردیم که تمام شدیم، یک نفر می‌آید و با قیافه‌ی ریلکس می‌فرماید: من بودم/کردم، چطور؟ 

365

یک ارتباط مثلثی بین عشق، نفرت و عقل وجود دارد و هر سه مسیر هم بسیار باریک است.

اگر سقوط کنی، به دره‌ی جنون می‌افتی و اگر پرواز کنی، می‌رسی به یقین.

پ.ن: با پراید در این جاده ها تردد نکنید.

Note to self #17

“Victorious warriors win first and then go to war, while defeated warriors go to war first and then seek to win.”

 

جنگجویان موفق، پیش از آنکه به جنگ بروند پیروزی را یافته‌اند. جنگجویان شکست خورده، ابتدا به جنگ می‌روند و سپس به دنبال پیروزی می‌گردند.

 

هنر جنگ/ سان تزو 

 

Note to self #16

اگر کاری یا انجام کاری تو را می‌ترساند یا نگران می‌کند و به هر نحوی استرس به جانت می اندازد، آن را اول از همه انجام بده.

اگر با سر در شکم ترس نروی و آن را رد نکنی، بزرگ و بزرگتر می شود و یک لحظه به خودت می آیی و میبینی کاملا تو را احاطه کرده است. 

Note to self #15

یک قسمتی در بعضی روابط هست که یک یا دو طرف، کمک‌ها و خوبی‌هایی که برای طرف مقابل یا همدیگر انجام داده‌اند، یکی‌یکی می شمارند و توی صورتش می زنند. 

 از این قسمت به بعدِ آن رابطه، دیگر هیچ چیز مثل قبل نمی‌شود و به نوعی، اعتماد می‌میرد...

Note to self #14

 کسى‌ که‌ کارهاى‌ نیک‌ خود را مى‌شمارد ، احسان‌ و کرامتش‌ را از بین‌ مى‌برد .

(بحار الانوار ، ج‌ 74 ، ص‌ 417)