Note to self #18
چهارشنبه, ۱۴ شهریور ۱۳۹۷، ۰۵:۵۵ ق.ظ
وقتی متنی را که ترجمه کرده بودم روی سایت می‌خواندم، حرص می‌خوردم و ناخن می‌جویدم بابت فراموش کردن نیم‌فاصله‌ها؛ و هرچه جلوتر می‌رفتم بیشتر حرص می‌خوردم و یک جایی فکر کردم: کاملا یادم است که در این‌جا و آن‌جا، این چیزها را رعایت کرده بودم.
دیروز در حین تماس تلفنی با مسئول سایت، این قضیه را مطرح کردم و عذر خواستم، مسئول سایت با تعجب خجالت‌ناکی توضیح داد برای پست‌هایی که زیر 1000 کلمه‌اند، نیم‌فاصله‌ها و 0 فاصله‌ها را، فاصله می‌زند تا به1000 کلمه برسد.
به این فکر کردم که شاید زندگی هم همین است. گاهی ما هی زور می‌زنیم چیزی را درست کنیم که یک نفر دیگر خراب کرده و نمی‌فهمیم منشا آن کجاست. وقتی آن‌قدر خودخوری کردیم که تمام شدیم، یک نفر می‌آید و با قیافه‌ی ریلکس می‌فرماید: من بودم/کردم، چطور؟
پر ِ بنفش
