قاراچوبان/مرتضا کربلاییلو
سه شنبه, ۱۴ فروردين ۱۳۹۷، ۰۲:۵۵ ق.ظ
خطرناکیاش دل آدم را هوایی میکند. میخواهم یکبار دیگر بیفتم به اضطرار. آدمی که در اضطرار نیفتاده باشد به نظر من کودکی بیش نیست. در عشق هم اضطرار هست. اضطرار خالیات میکند از هر فکر و هر حالی. آن وقت اگر بخواهی عاشق هم بشوی عاشق آن کسی میشوی که مضطرت کرده. این عشق بعد از اضطرار است. عشقی هم هست که اضطرار را به دنبالش میآورد.
۹۷/۰۱/۱۴