Aníron

نمیدونم چرا آدم های باهوش به سبب کاری که برای ما میکنن محبوب نمیشن. ته تهش اینه که قابل احترام میشن. ولی هیچ وقت نمیتونن محبوبیت یک بازیگر یا خواننده رو به دست بیارن. چون معیار محبوبیت برای آدم ها چیز دیگه ای. من نمیدونم این قضیه خوبه یا بد. شاید طبیعت انسان که با شخصیتی که چهره ی خوبی داره یا ادا بازی بلده یا هرچی، رابطه ی احساسی بهتری برقرار میکنه و میتونه از صمیم قلب دوستش داشته باشه تا آدمی که داره بهش خدمت بزرگ تری از سرگرمی میکنه. و یا شاید خود سرگرمی و خندیدن واسه آدم ارزش بیشتری داشته باشه و طبیعتش باشه. نمیدونم این حقیقت تلخ یا نه. فقط میدونم کسی که دیوانه وار میتونه عاشق یک خواننده باشه بدون هیچ دلیل منطقی ای، پس نمیتونه شخص دیگه ای رو به خاطر یک دلیل منطقی، دوست داشته باشه. دلیل منطقی ای مثل اینکه اون شخص به زندگی آدم نفع بزرگی رسونده. همون نهایتش احترام هستش.

حتی اون هایی که خیلی یه زمانی معروف بودن هم یه روز فراموش میشن و شناخته نمیشن. دیگه چه برسه به اونایی که آدم های بزرگی بودن و معروف هم نبودن.

اصلا هدف از ساختن سریالهای سیتکام حالا چه انگلیسی چه آمریکایی همینه که بیننده رو درگیر کنه و فقط یه سریالی نیستن که توش خنده الکی باشه.نمیدونم چرا ولی خیلی ها نگاه درستی به سیتکام تو ایران ندارن و سرسری از روش رد میشن و فک میکنن طنز هجو داره و میگن سریالهای بیخودی هستن در حالی که اگه وقت بزارن براش میبینن که توش پر از نکات ریزیه که نمونش رو تو همینجا گفتی.

این ماجرای شهرت بیش از حد سلبریتی ها که خوبه باز بیشترشون یه هنری داشتن که معروف شدن ولی امثال خانواده کارداشیان یا نمونه های ایرانیش که تو شبکه های اجتماعی معروفن و کجای دلم بزارم آخه؟!!!!!

موافق این نیستم که ورزشکارا و بازیگرا و... کار مفیدی برای بشریت نمی کنن. اما موافق اینم که این صحنه ظریفه و به ما میگه هیچکدوممون بلد نیستیم وسیع نگاه کنیم. هاوارد هم خودش رو مرکز دنیا دیده اینجا نه به خاطر علمش! بعدها هاوارد رو با شلدون رو در رو میبینیم. هاوارد به سلبریتی تبدیل شده چون توی تلویزیون نشونش دادن (چون رفته فضا/چیزی مثل هنرپیشگی) در حالی که در برابر هاوارد شلدون دانشمند حساب میشه و کاری که هاوارد انجام داده اپراتوری و تعمیرات بوده فقط روی یک کره دیگه. شلدون جایی میگه همیشه برای فضانوردا احترام قائل بوده ولی از وقتی هاوارد رفته فضا فهمیده هرکسی رو اونجا میفرستن(نقل به مضمون)! خود شلدون هم میخواد نوبل ببره تا سلبریتی بشه نه تا کمکی به بشریت بکنه...

+اشاره م به نگاه سریال بود که توش هیچکس(نه فقط شلدون) به بشریت فکر نمیکنه یا درواقع نگاهشون به بشریت دستهایی برای تشویق و چشمهایی برای تماشای اونهاست. و بشریت هم واقعا فقط همین کار رو میکنه(تماشا و تشویق)همون طور که از همین صحنه ای که اشاره کردی برمیاد.